Een rondje Terschelling, is best lang. En leuk, heel leuk!

Het is woensdag, en het is prachtig weer. We ontbijten in de kuip, Bobby doet mee en doet een razendsnelle poging een broodje worst te bemachtigen. Je bent een Beagle of niet he. We doen een grote fietsenwissel. Iedereen gaat elektrisch, 2 losse fietsen, 1 elektrische tandem en het elektrische scootertje. De kinderen bepalen de route en we scheuren het hele eiland over. Door de duinen, de bossen, de weilanden en leuke dorpjes. We stappen af bij Heartbreak Hotel op het strand van Oosterend. Beroemd om zijn Amerikaanse diner interieur en de super lekkere milkshakes. 

Via allerlei weggetjes die de kinderen kennen en ik niet komen we in Hoorn waar we eten bij Hessel. Via nog meer paden en en met prachtige uitzichten overal komen we via West aan Zee weer aan in West. De kinderen gaan door en wij besluiten om te proberen Kokkels te rapen op het wad. Bij Kokkel 1 die je vindt sta je te juichen, hoera we hebben er eentje. Een kleine honderd meter verderop is het raak, we vinden er veel en hele mooie grote exemplaren. Met je vingers of een harkje trek je wat voren in het zand en dan vis je ze er zo uit. Soms spuiten ze vlak voor je een straaltje water omhoog en lijken het net kleine bedriegertjes (fonteintjes op pleintjes die je ineens verrassen met een straaltje water als je langs loopt). Mensen komen met regelmaat een praatje maken en vragen vooral wat we doen en wensen ons een welgemeend maar bedenkelijk 'Eet smakelijk'.

No worries daar, dat gaat echt wel lukken.  Met een portie voor 3 gaan we richting de boot waar we de Kokkels in een net achter de boot hangen, daar kunnen ze mooi ontzanden. We gaan met z'n tweetjes op het scootertje naar de plek waar ik gisteren de excursie had, daar weet ik inmiddels waar ik de Oesters, Alikruikjes en Mosselen kan vinden. De scooter doet het met z'n tweetjes ook prima en met de zakkende zon in de rug rijden we zo'n 10 kilometer en genieten onderweg van alle vogels op het wad. 

We scharrelen ons maaltje bij elkaar in een klein half uurtje, besluiten er weer geen Surf en Turf van te maken en tuffen weer terug naar de boot. We kokkerellen in ons kleine keukentje; verse Oesters met een gesnipperd sjalotje, peper en citroen, dan een tussengerechtje van Alikruikjes met wat boter/kruidensaus en tenslotte maak ik een Nederlandse versie van Pasta Vongole, namelijk met de Kokkels, rode peper, knoflook en witte wijn, gemonteerd met wat boter. Tijdens het koken wordt het acht uur en luisteren en kijken we naar de dodenherdenking op de dam. Ook in de haven is het een paar minuten heel erg stil. Daarna is het tijd voor het hoofdgerecht. Op her en der wat crunchy zand na was het ontzettend lekker. Bobby komt haar avondknuffel opeisen en is een prachtig fotomodel. Inmiddels is iedereen echt wel moe na zo'n 50 kilometer fietsen vandaag en duiken we ons bed in.